Dinozaur z kolcami

Dinozaury obierały różne strategie przetrwania. Jedne polegały na szybkości i zwinności, inne z kolei – jako masywniejsze stwory – były jakby chodzącymi murami obronnymi, najeżonymi halabardami. Tak też prezentowały się w mezozoiku dinozaury z kolcami.

I dziś  zwierzęta wykorzystują kolce jako mechanizm obronny przed drapieżnikami. Kolce są ostre i mogą wyrządzić ból i szkodę, co zniechęca drapieżnika do ataku. Ponadto, niektóre zwierzęta dysponujące kolcami mogą wstrzykiwać jad, co czyni je jeszcze bardziej niebezpiecznymi dla potencjalnych przeciwników.

Z reguły kolcami dysponują nimi stworzenia mniejsze, niekoniecznie roślinożerne, które muszą być czujne i uzbrojone na wypadek ataku większego zwierzęcia. Zapewne do tego samego celu kolce służyły dinozaurom, choć one były akurat większe od znanych nam dobrze jeży, kolczatek czy jeżozwierzy. Niemniej musiały się liczyć z ryzykiem napaści wielkich dwunożnych teropodów. Poza tym dochodziły też do międzygatunkowych starć o terytorium oraz samice.

Dinozaurów z kolcami w ciągu dziesiątek milionów lat – tak długo klad ten panował na Ziemi – było wiele. Nie będziemy wymieniali ich wszystkich, gdyż znaczna ich część jest słabo poznana przez paleontologów. Skupimy się na kilku, które obecne też są w popkulturze i na rynku zabawkowych dinozaurów, przedstawiamy więc ankylozaura, ceratozaura i stegozaura!

Ceratozaur (Ceratosaurus) - drapieżnik:

• gad ten był średniej wielkości dinozaurem drapieżnym, żyjącym w okresie późnej jury. Jego charakterystycznym znakiem rozpoznawczym był rogowy guzek na kości nosowej oraz dwa dłuższe kolce na grzbiecie. Te kolce, rozmieszczone wzdłuż kręgosłupa, prawdopodobnie pełniły funkcję obronną oraz mogły być używane w walce z innymi dinozaurami o terytorium lub pokarm.

Stegozaur (Stegosaurus) - roślinożerca:

• kolejny zwierz  był dużym roślinożernym dinozaurem, żyjącym w okresie jury. Jego charakterystyczną cechą były dwie rzędy kostnych płytek i długie, ostrye kolce na grzbiecie. Płytki te, zwane osteodermami, mogły służyć jako forma obrony przed drapieżnikami, ale również mogły pełnić funkcje termoregulacyjne poprzez regulację ciepła ciała. Kolce na ogonie, znane jako "młotek" lub "bicze", mogły być używane w walce obronnej lub jako narzędzie komunikacji międzyosobniczej.

Ankylozaur (Ankylosaurus) - roślinożerca:

• jak poprzedni stwór, również i ten był dobrze opancerzonym dinozaurem roślinożernym, żyjącym w okresie późnej kredy. Jego ciało było pokryte twardymi pancerzami, a na końcu ogona miał masywny maczugowaty wyrostek, pokryty twardymi płytkami kostnymi. Te kolce i pancerz zapewniały mu skuteczną ochronę przed atakami drapieżników. Ankylozaur był prawdopodobnie jednym z najbardziej odpornych na ataki dinozaurów, dzięki swojej solidnej budowie ciała i pancerzowi.