Dziwne dinozaury, czyli dziwaki wśród nieptasich dinozaurów

Ewolucja nieptasich dinozaurów trwała przez kilkaset milionów lat. W czasie tak ogromnego czasu powstało kilkanaście dość dziwnie [dla nas] wyglądających stworzeń. Może dla nas ich aparycja była ich śmieszny, jednakże w przyrodzie nic nie powstaje z przypadku. Były to dobrze przystosowane stworzenie, które przez długi czas dobrze radziły sobie z przeciwnościami losu.

• Linhenykus – jeżeli śmialiście się z malutkich łapek T. rexa to z pewnością nie widzieliście kadłubkowatych kończyn (jeśli można te kikuty tak nazwać!) górnych tego teropoda. Naukowcy długo spierali się czy ręce tego dinozaura miały jakiekolwiek funkcje. Przez długi czas sądzono, iż to pozostałość ewolucyjna jak w przypadku szczątkowych nóg u węży. Jednakże po przeanalizowaniu diety Linhenykusów, stwierdzono iż małe rączki służyły im w celu dostania się do pożywienia, czyli nader smakowitych mrówek XD.
• Epidexipteryx – ten zaś okaz jest przykładem iż, nie wszystkie dinozaury były duże. Ten blisko spokrewniony ze współczesnymi dinozaurami, czyli ptakami maniraptor był wielkości zbliżonej do gołębia miejskiego. Dinozaur ten miał ok 20 cm długości ciała, wyposażony był w bardzo długie palce, które zapewne służyły mu do zdobywania pożywienia czyli larw, dorosłych owadów oraz do wspinaczki po drzewach. Na końcu ogona stworzenie te posiadało ponadto bardzo długie prymitywne pióro, które prawdopodobnie miało takie samo zastosowania jak ogon u pawi. Jest to bardzo ciekawy przykład drogi ewolucyjnej między nie ptasimi a ptasimi dinozaurami.
• Chilesaurus – istna chimera wśród śmiesznych dinozaurów, o bardzo ciekawej budowie ciała. Posiadał on cechy, które można przypisać teropodom, zauropodomorfom, czy ornitozourom.  Był tak dziwny, iż naukowcy pierwszy raz odkrywszy jego kości byli przekonani, iż odkryli kości trzech różnych gatunków. Na pierwszy rzut oka wygląd prawilnego teropoda – i to tej grupy został on pierwotnie zakwalifikowany, jednakże specyficzna dla zauropodów kończyny górne, oraz miednica charakterystyczna dla dinozaurów ptasiomiednicznych. Ostatecznie stwierdzono, iż nie jest to teropod tylko jeszcze trochę prymitywniejszy przedstawiciel dinozaurów ptasiomiednicznych.
• Yutyrannus – duży teropod, mający szacunkowo ok 9 metrów długości i ważący ok 1,5 tony. No niby zwykły prehistoryczny drapieżnik, których nie brakowało w okresie jury/ kredy. Ale ten był dość mocno opierzony. Według naukowców pióra nie występowały jedynie punktowo jak się dość często zdarzało wśród przodków ptaków, ale na całym ciele. Domyśla się, iż upierzenie zostało wykorzystywane w celach termoregulacji (stałocieplność?!?). W związku z tym, iż klimat w którym pędziły żywot yutyrannusy był dość zmienny – zdarzały się opady śniegu. Uznano związku z tym, iż pióra tego starożytnego gada mogły być białego koloru. Yeti wśród dinozaurów?!?